Είμαι σίγουρη πως κι εσύ έχεις Εκείνη-Την-Σειρά, που βάζεις να παίζει όταν δεν ξέρεις τι θέλεις να παρακολουθήσεις στην τηλεόραση, όταν η διάθεσή σου είναι πεσμένη, ή απλώς … όταν επιστρέφεις σπίτι από τη δουλειά.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο, που τα τηλεοπτικά κανάλια εδώ και πολλά χρόνια έχουν μία σειρά από TV shows που παίζουν σε επαναλήψεις ξανά και ξανά (ναι, στο Κωνσταντίνου και Ελένης αναφέρομαι…).
Φαίνεται, μάλιστα, ότι το να ξαναβλέπουμε την αγαπημένη μας σειρά όχι μόνο επιτελεί πολλές λειτουργίες, αλλά μπορεί να αποδειχθεί και ευεργετικό για την ψυχολογία μας!
Γιατί βλέπεις ξανά και ξανά την αγαπημένη σου σειρά;
1.Σε κάνει να νιώθεις συναισθηματικά ασφαλής
Το γεγονός ότι η σειρά στην οποία στρέφεσαι είναι κάτι που έχεις παρακολουθήσει ξανά στο παρελθόν, εκμηδενίζει τις πιθανότητες να εκπλαγείς, να στρεσσαριστείς ή να τρομάξεις με το θέμα στην οθόνη σου.
Ιδίως σε περιστάσεις στις οποίες μπορεί να βιώνεις συναισθηματική ή αισθητηριακή υπερφόρτωση, το να καταφέρεις να γειώσεις το νευρικό σου σύστημα προσφέροντάς του τη ζεστασιά του οικείου, χωρίς παρεμβολές από πρωτόγνωρα ερεθίσματα, είναι ένας τρόπος που μπορεί να σε βοηθήσει να αντλήσεις ανακούφιση από μία επαναπροβολή στην αγαπημένη σου σειρά.
Αυτό το φαινόμενο σχετίζεται και με τον έλεγχο που έχουμε στη ζωή μας και στο περιβάλλον μας. Όταν όλα μοιάζουν χαοτικά γύρω μας, το να μπορούμε να αισθανθούμε ότι έχουμε τον έλεγχο, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι γνωρίζουμε εκ των προτέρων πώς θα εκτυλιχθεί η πλοκή στη σειρά που βλέπουμε, τότε τα πράγματα φαντάζουν σαν σε τάξη λίγο πιο εύκολα.
2.Σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις μία συντροφιά ή να αποκτήσεις στ’αλήθεια μία κοινότητα
Συνήθως, η σειρά που θα βάλεις να παίζει σε επαναλήψεις δύσκολα θα είναι δραματική ή δυσάρεστη. Τις περισσότερες φορές, η σειρά που θα θελήσουμε να επαναλάβουμε έχει το στοιχείο της κωμωδίας, της παρέας και του καταστασιακού χιούμορ. 
Όταν η σειρά εμπίπτει σε ένα τέτοιο είδος, αυτό που έχει επικρατήσει να αποκαλούμε «sitcom», τότε είναι πολύ συνηθισμένο να απεικονίζει την καθημερινή ζωή και τα ευτράπελα μιας παρέας με πολύ ρεαλιστικό τρόπο. Αυτό δημιουργεί το φαινόμενο των παρακοινωνικών σχέσεων.
Οι παρακοινωνικές σχέσεις είναι ένα είδος μονόπλευρων σχέσεων που, όμως, ικανοποιούν κάποιες από τις ανάγκες μας για κοινωνικοποίηση, συντροφικότητα και φιλία. Όταν δεν είναι οι μοναδικές σχέσεις που έχουμε στη ζωή μας, είναι ένας πολύ καλός τρόπος να εκπληρώσουμε μία τόσο βασική μας ανάγκη, και το να παρακολουθήσουμε μία τέτοια σειρά είναι, επίσης, άμεσα διαθέσιμο και εύκολο.
3.Το παράδοξο της επιλογής
Σύμφωνα με την επιστήμη της ψυχολογίας, όσες περισσότερες επιλογές έχει ένας άνθρωπος, τόσο λιγότερο ικανοποιημένος είναι από αυτές. Αυτό ονομάζεται παράδοξο της επιλογής, γιατί παρ’ότι φαίνεται ότι οι επιλογές είναι προνόμια, τελικώς μας σκλαβώνουν σε κάποιες περιπτώσεις.
Έτσι, επιλέγοντας να δεις σε επανάληψη την αγαπημένη σου σειρά, λυτρώνεις και τον εαυτό σου από τη διαδικασία επιλογής κάποιου οπτικοακουστικού θεάματος. Άλλωστε, πόσες είναι, άραγε οι φορές που έχεις «παγώσει» μπροστά στην αρχική σελίδα του Netflix, μην μπορώντας να αποφασίσεις τι είναι αυτό που θέλεις να δεις;
Παράλληλα, με το να απομακρύνεσαι από την υποχρέωση της επιλογής, καταναλώνεις λιγότερη συναισθηματική ενέργεια σε κάτι το οποίο έχει δημιουργηθεί για να σε ψυχαγωγήσει και να σε ευχαριστήσει. Πολλές φορές το μόνο πράγμα που έχουμε ανάγκη είναι να αναλάβει κάποιος άλλος αντί για εμάς την επιλογή, και αυτό ακριβώς γίνεται όταν παρακολουθούμε μία σειρά που έχουμε ήδη δει.
Κλείνοντας, θέλω να επισημάνω ότι το να βλέπεις κατ’επανάληψη την αγαπημένη σου σειρά δεν έχει διαφορά από το ν’ακούς ξανά και ξανά το αγαπημένο σου τραγούδι, ή να διαβάζεις το αγαπημένο σου βιβλίο! Το γεγονός ότι στρέφεσαι για να βρεις ασφάλεια σε έναν φαντασιακό τόπο σηματοδοτεί απλά την κάλυψη της βασικότερης ανάγκης του ανθρώπου: την ασφάλεια!
