40 Χρόνια Επιτυχίες The Metallica Way!

Παραπέμπει λίγο σε κλαρίνα ο τίτλος το ξέρω, αλλά έλα που φέτος οι Metallica συμπληρώνουν 40 χρόνια ζωής και παρουσίας στην παγκόσμια σκηνή. Και δεν γράφω metal σκηνής, γιατί είναι μια μπάντα που έχει ξεπεράσει προ πολλού τα στεγανά του αμιγώς “μεταλλικού” ακροατηρίου και έχει γίνει πασίγνωστη και αγαπητή σε όλων σχεδόν των ειδών τα ακροατήρια.

Σκέφτηκα πολύ σοβαρά τι είδους άρθρο να γράψω –  όντας αμετανόητος Metallifan – και κατέληξα στο να αφήσω το οπαδιλίκι μου στην άκρη και απλά να παραθέσω μερικά στοιχεία σχετικά με τους δίσκους που κυκλοφόρησαν όλα αυτά τα χρόνια, παίρνοντας δειγματοληπτικά κάποια τραγούδια από κάθε δίσκο, για να το ψάξεις και εσύ που τους έχεις ακουστά, αλλά δεν έχεις εντρυφήσει καθόλου στην μουσική τους.

Για πάμε λοιπόν να σου γνωρίσω τους Metallica

Η αρχική σύνθεση των Metallica είχε τον James Hetfield στην lead κιθάρα και στα φωνητικά, τον Lars Ulrich στα ντραμς, τον Ron Mc Govney στο μπάσο και τον Dave Mustaine στην solo κιθάρα. Μετά από πολλούς καυγάδες μεταξύ του Mc Govney και του Mustaine, την θέση του Mc Govney πήρε ο Cliff Burton, προερχόμενος από την μπάντα Trauma.

Λίγο πριν την έναρξη  των ηχογραφήσεων για το άλμπουμ, εκδιώχθηκε από την μπάντα και ο Mustaine, λόγω προβλημάτων κατάχρησης αλκοόλ που επηρέαζαν την συμπεριφορά του. Ο Mustaine στην συνέχεια δημιούργησε τους Megadeth και γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην καριέρα του. Την θέση του στην μπάντα πήρε ο Kirk Hammet του συγκροτήματος Exodus.

1^ος Δίσκος: Kill ‘em All (27/10/1983 Megaforce records)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Cliff Burton – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Θεωρείται από πολλούς ως ο πρώτος thrash metal δίσκος που γράφτηκε ποτέ και καθιερώνει τους Metallica ως τους δημιουργούς του συγκεκριμένου είδους. Πρωτόλειο thrash παιγμένο με φοβερή ενέργεια και ταχύτητα, σαφώς επηρεασμένο από το punk rock (Misfits) και από το New Wave Of British Heavy Metal (NWOBHM) με μπάντες όπως τους Motorhead, Saxon, Diamond Head και Blitzkrieg.

Τα 4 σπυριάρικα μειράκια καταθέτουν οργή, ψυχή, ταχύτητα, ενέργεια και τεχνική που δεν είχαν συνδυαστεί έτσι, ποτέ ξανά, δημιουργώντας το δικό τους φανατικό κοινό και αφήνοντας άφωνους τους περισσότερους rock και metal κριτικούς.

Τσέκαρε:

Motorbreath: Το τραγούδι που με ανάγκασε να μάθω ντραμς !!!

The Four Horsemen: Τεχνικό και εμπνευσμένο, ένα πραγματικό διαμάντι

Seek And Destroy: Απαραίτητο και αναπόσπαστο κομμάτι του setlist μέχρι σήμερα.

2^ος Δίσκος: Ride The Lightning (27/7/1984 – Megaforce Records)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Cliff Burton – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Ένα μόλις χρόνο μετά την κυκλοφορία του εντυπωσιακού ντεμπούτου τους, οι Metallica επιστρέφουν με καινούργιο δίσκο. Και τι δίσκο !!! Έχοντας πλέον τον Cliff Burton ενεργά αναμεμειγμένο στην διαδικασία της σύνθεσης των τραγουδιών, παρουσιάζουν έναν ωριμότερο δίσκο, που ταυτόχρονα κρατάει αμείωτη την ενέργεια και την ένταση του.

Ο ταλαντούχος μπασίστας, φέρνει τις δικές του διαφορετικές και πολυσυλλεκτικές επιρροές στην μπάντα, χαράσσοντας νέους δρόμους δημιουργίας, καθιστώντας την μια από τις επιδραστικότερες μπάντες στον χώρο του “σκληρού” ήχου. 

Τσέκαρε:

Fade To Black: Η πρώτη “μπαλάντα” του συγκροτήματος. Τραγούδι που όταν κυκλοφόρησε δίχασε το ακροατήριο, που το θεώρησε πολύ soft, αλλά πέρασε την δοκιμασία του χρόνου, όντας από τα πιο αγαπημένα ever.

Creeping Death: Συνήθως με αυτό ξεκινάν τις συναυλίες τους. Χρειάζεται να πω κάτι άλλο;

For Whom The Bell Tolls: Εμπνευσμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, είναι ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια και δεν λείπει ποτέ από τις συναυλίες τους. Η χαρακτηριστική καμπάνα της εισαγωγής σε προετοιμάζει για το – επικών διαστάσεων – αυτό αριστούργημα.

3^ος Δίσκος: Master Of Puppets (3/3/1986 – Elektra Records)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Cliff Burton – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Για πολλούς η κορυφαία στιγμή της καριέρας των Metallica. Ένας δίσκος που μνημονεύεται σταθερά, ανάμεσα στους καλύτερους όλων των εποχών, για όλα τα είδη της metal μουσικής.

Τεχνική και μελωδία έχουν φτάσει στο απόγειο του συνδυασμού τους με την ωμή ενέργεια και την δύναμη, στοιχεία που είναι εμφανή σε κάθε ακόρντο, σε κάθε γύρισμα, σε κάθε ρεφρέν και κουπλέ αυτού του διαχρονικού διαμαντιού.

Τσέκαρε:

Battery: Η εισαγωγή με την σπανιόλικη κιθάρα, δεν σε προετοιμάζει καθόλου για τον όλεθρο που επακολουθεί. Το thrash στα καλύτερα του.

Disposable Heroes: Τρελή προσωπική καψούρα το συγκεκριμένο, δεν θα μπορούσε να λείπει. Μαγκιά, skills και αντιπολεμικό θέμα στους στίχους, το περιεχόμενο.

Welcome Home (Sanitarium): Μπαλαντοειδές, με κρυστάλλινα καθαρές μελωδίες, εκπληκτική ερμηνεία στα φωνητικά από τον Hetfield και μια κορύφωση για Όσκαρ, θα μπορούσε να είναι κάλλιστα το soundtrack της “Φωλιάς του Κούκου”.

Master Of Puppets: Όταν ένα τραγούδι τόσο thrash, στο ζητάει η γυναίκα σου να το ακούσει και σιγοτραγουδάει τα λόγια, χωρίς να ακούει metal, τότε κάτι καλό θα έχει. Τι λες και εσύ;

4^ος Δίσκος: …And Justice For All (7/9/1988 – Elektra Records)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Jason Newsted – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Το 1986 έφερε και μια τραγωδία για την οικογένεια των Metallica. Ο μπασίστας Cliff Burton σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, κατά την διάρκεια της περιοδείας της μπάντας για την προώθηση του άλμπουμ Master Of Puppets. Δεν θα μπω στην διαδικασία των συζητήσεων για το πόσο αυτό επηρέασε την μπάντα μουσικά. Είναι ένα θέμα που σηκώνει πολύ συζήτηση.

Ο νέος μπασίστας Jason Newsted  κλήθηκε να αναπληρώσει ένα – αντικειμενικά – δυσαναπλήρωτο κενό. Προερχόμενος από τους Flotsam and Jetsam, ο Newsted έδωσε τα δικά του χαρακτηριστικά στους Metallica και έγινε, μέχρι την αποχώρηση του από την μπάντα το 2001, ένα από τα απολύτως απαραίτητα κομμάτια του παζλ που τους αποτελεί.

Ο δίσκος τώρα αποτελεί μια προσπάθεια των Metallica να αποδείξουν σε φίλους και εχθρούς, πόσο τεχνικά άρτιοι και γνώστες των οργάνων τους είναι, καθώς κινούνται – με μεγάλη επιτυχία, η αλήθεια είναι – σε μονοπάτια δαιδαλώδη, που αγγίζουν τα όρια του progressive metal.

Μεγάλης διάρκειας τραγούδια με αμέτρητες αλλαγές ρυθμού και μια “στεγνή” παραγωγή, που τονίζει τις κιθάρες και τα ντραμς, αλλά δυστυχώς “θάβει” το μπάσο, είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά του δίσκου, που στιχουργικά ασχολείται με την δικαιοσύνη, το περιβάλλον, τον πόλεμο και τις κοινωνικές αδικίες.

Τσέκαρε:

One: Οι Metallica γύρισαν το πρώτο τους video clip. Και τα σπάει. Και κέρδισαν και Grammy το 1990. Και είναι εμπνευσμένο από την ταινιάρα “Johnny Got His Gun”. Θες κάτι άλλο;

To Live Is To Die: Ένα instrumental έπος αφιερωμένο στον Cliff Burton βασισμένο σε riff που είχε γράψει ο ίδιος και δεν είχαν κυκλοφορήσει στους προηγούμενους δίσκους.

…And Justice for All: Το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου είναι ουσιαστικά μια μινιατούρα του. Αν ψάχνεις για το πιο χαρακτηριστικό και αντιπροσωπευτικό τραγούδι του δίσκου, μόλις το βρήκες.

5^ος Δίσκος: Black Album (13/8/91 – Elektra Records)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Jason Newsted – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Το άλμπουμ που έκανε τους Metallica superstars, σηματοδοτεί μια στροφή στην σύνθεση και την παραγωγή των τραγουδιών τους. Με παραγωγό τον πολύ πετυχημένο και πασίγνωστο Bob Rock (Motley Crue, Aerosmith, Bon Jovi μερικές από τις μπάντες που είχε συνεργαστεί), η μπάντα επιστρέφει στα βασικά του heavy metal, με τραγούδια πιο απλά, μικρότερης διάρκειας και απίθανα μεστό και γεμάτο ήχο.

5 video clips και radio friendly προσέγγιση, ξενίζουν τους πιο σκληροπυρηνικούς φίλους της μπάντας, αλλά συστήνουν εκατομμύρια άλλους στο heavy metal. Πολλοί κατηγορούν τους Metallica ότι ξεπουλήθηκαν, πολλοί περισσότεροι όμως τους γνωρίζουν με αυτό τον δίσκο και ψάχνουν περαιτέρω την δισκογραφία τους.

Τσέκαρε:

Wherever I May Roam: Ανατολίτικα riff συνδυασμένα με πολλούς τόνους metal, αποτελούν μια πολύ ιδιαίτερη συνταγή επιτυχίας.

Enter Sandman: Πολύ φορεμένο, το ξέρω, Δεν παύει όμως να είναι κομματάρα.

The Unforgiven: Η αντεστραμμένη, ως προς την δομή της, “μπαλάντα” του δίσκου. Δυνατά κουπλέ και ήρεμα ρεφρέν,  δεν είχε γράψει ποτέ κανείς.

6^ος Δίσκος: Load (4/6/1996 Elektra Records)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Jason Newsted – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Άλλη μια αλλαγή πλεύσης για τους Metallica, αφού στο συγκεκριμένο δίσκο αφήνουν πίσω τελείως τα thrash στοιχεία της μουσικής τους και στρέφονται σε πιο hard rock και blues κατευθύνσεις. Με διάρκεια μεγαλύτερη από ποτέ (γύρω στα 80 λεπτά), πούλησε αρκετά, αλλά δεν ικανοποίησε την μεγαλύτερη μερίδα των οπαδών τους.

Μεγαλύτερη ευθύνη για αυτό πιθανά να έπαιξε η αλλαγή του look της μπάντας, αφού το κοντό κούρεμα και τα βαμμένα μάτια, δεν έτυχαν και της καλύτερης υποδοχής από το κοινό. Μουσικά δεν είναι άσχημο, αλλά κατά την γνώμη μου, υπολείπεται έμπνευσης σε σχέση με προηγούμενες δουλειές τους. Παρόλα αυτά περιέχει κάποια κομμάτια που αξίζουν τον χρόνο σου.

Τσέκαρε:

Outlaw Torn: Βαρύ και δυνατό κομμάτι, που το διατρέχει μια νοσηρότητα που το κάνει να ξεχωρίζει. Ιδίως στην εκτέλεση με την Συμφωνική Ορχήστρα του Σαν Φρανσίσκο.

Ain’t My Bitch: Κουβαλάει αρκετό από το τσαγανό και τον τσαμπουκά που έκαναν τους Metallica τόσο διάσημους.

Until It Sleeps: Αν αφήσεις στην άκρη το παράξενο (για τα δεδομένα των Metallica) video clip το τραγούδι είναι εξαιρετικό.

7^ος Δίσκος: ReLoad (18/11/1997 – Elektra Records)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Jason Newsted – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Περιέχει κυρίως τραγούδια που περίσσεψαν από το Load και κινείται στις ίδιες μουσικές κατευθύνσεις με αυτό. Ταυτόχρονα είναι και ο τελευταίος δίσκος που ηχογράφησε με την μπάντα ο μπασίστας Jason Newsted.

Και εδώ υπάρχουν τραγούδια που ξεχωρίζουν όπως και στο Load, αλλά η γενικότερη άποψη του κοινού δεν ήταν και η καλύτερη, παρά τις αρκετές πωλήσεις που έκανε.

Τσέκαρε:

The Memory Remains: Η συνεργασία με την Marianne Faithfull έδωσε ένα υπέροχο και δυνατό rock τραγούδι.

The Unforgiven II : Η καταπληκτική συνέχεια του τραγουδιού που συναντάμε στο Black Album. Προσωπική μου άποψη, ότι είναι ακόμα καλύτερο από το πρώτο.

Fuel: Τσίτα τα γκάζια και πάμεεεεεε

8^ος Δίσκος: St Anger (5/6/2003 – Elektra Records)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Bob Rock – μπάσο (guest)
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Η αποχώρηση του Jason Newsted από τους Metallica για προσωπικούς λόγους, αλλά και τα γενικότερα προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα μέλη του συγκροτήματος, χρήζουν ειδικής μνείας σε ανεξάρτητο άρθρο.

Εδώ θα αναφέρουμε μόνο, ότι την θέση του Jason στο μπάσο πήρε για τις ανάγκες της ηχογράφησης ο παραγωγός των Metallica και μουσικός Bob Rock και ότι ολόκληρος ο δίσκος αποτελεί μια προσπάθεια ψυχοθεραπείας της μπάντας και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η έλλειψη solo από τις κιθάρες και ο άθλιος ήχος του ταμπούρου του Ulrich αποτελούν τα πιο έντονα χαρακτηριστικά αυτού του δίσκου.

Τσέκαρε:

Frantic: Αν το είχε γράψει  κάποια άλλη μπάντα, θα μιλάγαμε για Τραγουδάρα… Αλλά από τους Metallica είναι απλά καλό.

St Anger: Τα ίδια ισχύουν και για το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου.

9^ος Δίσκος: Death Magnetic (12/9/2008 – Warner Bros)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Robert Trujillo – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Επιστροφή στις μουσικές τους ρίζες επιχειρούν οι Metallica με τον δίσκο Death Magnetic και το καταφέρνουν. Πιο περίπλοκες συνθέσεις με έντονο το thrash στοιχείο και με εντυπωσιακά βελτιωμένο τον ήχο, δίνουν το στίγμα για την κατεύθυνση που ακολουθούν πλέον οι Metallica.

Τσέκαρε:

The Day That Never Comes: Το μικρότερο αδερφάκι του επικού αριστουργήματος One, δεν θα μπορούσε να είναι παρά ένα αριστούργημα και το ίδιο. Άσε που το video clip είναι γυρισμένο σαν κανονική ταινία.

All Nightmare Long: Το τραγούδι ξεκινά με τον Hetfield να ψιθυρίζει “luck runs out”. Εγώ θα προσθέσω απλά: “Skills Do Not”.

The Unforgiven III: Το τρίτο σκέλος των Unforgiven τραγουδιών είναι μια απίστευτη σύλληψη και εκτέλεση , πέραν πάσης αμφισβήτησης. Απλά μαγικό…

10^ος Δίσκος: Hardwired… To Self-Destruct (18/11/2016 – Blackened Recordings)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Robert Trujillo – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Η προσπάθεια των Metallica για επιστροφή στις thrash ρίζες τους, συνεχίζεται και σε αυτόν τον δίσκο και στέφεται για άλλη μια φορά με απόλυτη επιτυχία. Η μηχανή παραγωγής riff που ακούει στο όνομα James Hetfield αποδεικνύει άλλη μια φορά ότι έχει το καλύτερο δεξί χέρι σε ολόκληρο το metal σύμπαν και η μπάντα ακούγεται πιο δεμένη και σφιχτή από ποτέ, τουλάχιστον για τα τελευταία 25 χρόνια.

Τσέκαρε:

Moth Into Flame: Η ώρα του mosh pit. Αυτό μόνο και τέλος.

Hardwired…To Self-Destruct: 3 λεπτά ανελέητου head banging από τα παλιά.

Spit Out The Bone: Φαντάσου ένα τραγούδι που έχει πάρει τα καλύτερα από κάθε δίσκο των Metallica και τα έχει ενσωματώσει σε ένα. Σταμάτα να φαντάζεσαι. Άκου το Spit Out The Bone. Δες και το video clip. Άλλο επίπεδο βρε παιδάκι μου…

Κυκλοφορίες εκτός συναγωνισμού:

The 5,98$ Garage Days Re-Revisited( 21/8/1987 – Elektra Records)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Jason Newsted – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Οι Metallica παίζουν αγαπημένα τους τραγούδια, άλλων καλλιτεχνών.

Garage Inc. (23/11/1998 – Elektra, Sony, Vertigo)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Jason Newsted – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Άλλος ένας δίσκος με διασκευές αγαπημένων τραγουδιών, άλλων συγκροτημάτων.

S & M: Live με την Συμφωνική Ορχήστρα του Σαν Φρανσίσκο (23/11/1999 – Elektra Records)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Jason Newsted – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

S & M 2: Live με την Συμφωνική Ορχήστρα του Σαν Φρανσίσκο (28/3/2020 – Blackened Recordings)

• James Hetfield –lead  κιθάρα, φωνητικά
• Lars Ulrich – ντραμς
• Robert Trujillo – μπάσο
• Kirk Hammet -solo κιθάρα

Lulu: (31/10/2011 – Warner Bros, Vertigo)

Μια συνεργασία των Metallica με τον Lou Reed 

Αυτά τα ολίγα είχα να σου πω για τους Metallica… Ελπίζω να σε βοήθησα στο να αποκτήσεις ένα μπούσουλα σχετικά με την δισκογραφία τους και να γίνεις και εσύ ένας fan τους. Σε κάθε περίπτωση, είτε τους αγαπάς είτε τους μισείς, οι Metallica δεν είναι ένα συγκρότημα που μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο.