Η επιστήμη συνεχίζει – και θα συνεχίσει για όσο υπάρχουμε – να μας εκπλήσσει με τις ανακαλύψεις της. Είναι γνωστό πλέον ότι οι γορίλλες αποτελούν μια πρώιμη μορφή του ανθρώπινου είδους, με τους επιστήμονες να τονίζουν την κατά 90% αντιστοιχία του DNA τους με αυτή του ανθρώπου.
Μια πρόσφατη ανακάλυψη έφερε στο φως πως ο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των αρσενικών και των θηλυκών γοριλλών είναι τελείως διαφορετικός από αυτό που νομίζαμε.
Χτύπημα στο στήθος
Μπορεί αρκετοί από εμάς να πίστευαν πως δεν υπάρχει ιδιαίτερος σκοπός ή νόημα στο γεγονός ότι οι γορίλλες χτυπούν το στήθος τους. Προφανώς και υπάρχει.
Ύστερα από έρευνες του επιστήμονα Edward Wright, του Ινστιτούτου Max Planck για την εξελικτική ανθρωπολογία στη Λειψία της Γερμανίας, διαπιστώθηκε ότι οι αρσενικοί γορίλλες των βουνών χτυπούν το στήθος τους για να τονίσουν το μεγάλο μέγεθος του σώματός τους και την δύναμή τους σε σύγκριση με τους υπόλοιπους.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι αποτελεί έναν ισχυρό τρόπο επικοινωνίας μέσα στα πυκνά δάση που διαμένουν. Το χτύπημα του στήθους του υποδεικνύει τον τομέα του στο κοπάδι και ο ήχος του μπορεί να γίνει αντιληπτός από ένα χιλιόμετρο μακριά. Δεν το λες και λίγο… σε καμία περίπτωση.
Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι όσο μεγαλύτερος είναι ένας αρσενικός γορίλλας, τόσο καλύτερα χτυπάει το στήθος του, ώστε να κάνει σήμα στους φίλους, αλλά και στον εκάστοτε αντίπαλο με τον οποίο πρόκειται να έρθει αντιμέτωπος.
Σε ό,τι έχει να κάνει με το ζευγάρωμα, οι αρσενικοί έρχονται αντιμέτωποι με άλλους αρσενικούς, για να διεκδικήσουν το θηλυκό, και όποιος κερδίσει θα είναι και ο εκλεκτός της καρδιάς του θηλυκού. Sounds familiar?
Σύμφωνα με τον Edward Wright, ο αρσενικός υπονοεί με το χτύπημα του στήθους του στον αντίπαλό του το εξής: «Κοίτα πόσο δυνατός είμαι, μην τα βάζεις μαζί μου» και αντίστοιχα στον θηλυκό: «Είμαι πολύ δυνατός και όμορφος, ίσως διαλέξεις εμένα για σύντροφο».
Note: Οι ομάδες των γοριλλών αποτελούνται συνήθως από ένα αρσενικό και αρκετά θηλυκά. Τα θηλυκά κινούνται μεταξύ των ομάδων και τα αρσενικά μονομαχούν για την προσοχή τους.
Πού μπορούμε να τους βρούμε
Χρησιμοποιώντας φωτογραφικό υλικό, μετρώντας το μέγεθος του σώματος των αρσενικών, και χρησιμοποιώντας ηχογραφήσεις για τον αριθμό και την συχνότητα των χτυπημάτων του στήθους, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο πληθυσμός των γοριλλών των βουνών αυξήθηκε κατά 1000, ύστερα από υπέρμετρες προσπάθειες να τους προστατέψουν.
Το 2008 είχαν εντοπιστεί, μόνο, 600 στο Εθνικό Πάρκο Ηφαιστείων, στη Ρουάντα. Ο γορίλλας εντοπίζεται σε προστατευόμενες περιοχές της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, της Ρουάντα και της Ουγκάντα. Υπάρχουν βέβαια ακόμη απειλές, όπως λαθροθηρία, αστικές αναταραχές και ασθένειες που μεταδίδονται από τον άνθρωπο, που καθιστούν αυτό το είδος γοριλλών αρκετά ευάλωτο.
Γορίλλες: 7 facts για να τους γνωρίσουμε καλύτερα
- Οι γορίλλες έχουν χέρια και πόδια σαν τους ανθρώπους, μαζί με αντίθετους αντίχειρες και μεγάλα δάχτυλα.
- Μερικοί γορίλλες, σε ζωολογικούς χώρους, έχουν μάθει να χρησιμοποιούν τη νοηματική γλώσσα για να επικοινωνούν με τους ανθρώπους.
- Ζουν σε μικρές ομάδες που ονομάζονται στρατεύματα ή μπάντες.
- Ζουν περίπου 35 χρόνια. Σε προστατευόμενα μέρη, μπορούν να ζήσουν για έως και 50 χρόνια.
- Κοιμούνται τη νύχτα σε φωλιές. Τα μωρά παραμένουν στις φωλιές της μητέρας τους έως ότου γίνουν περίπου 2 ½ ετών.
- Οι γορίλλες είναι γενικά ήρεμα ζώα, ωστόσο, ο αρχηγός (Silver Back) θα υπερασπιστεί το στρατό του εάν νιώσει ότι αυτός απειλείται.
- Είναι πολύ έξυπνοι και δημιουργούν αυτοσχέδια εργαλεία για να εξυπηρετούν τις ανάγκες τους.
Εν κατακλείδι, ύστερα από αρκετές μελέτες και υποθέσεις για το νόημα του χτυπήματος του στήθους φτάσαμε σε ένα καταληκτικό συμπέρασμα. Μελετώντας τους, ίσως βρούμε κι άλλα κοινά σημεία αναφοράς, Ποιος ξέρει;
Οφείλουμε να προστατέψουμε αυτά τα πλάσματα, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο διαβιώνουν, όπως οφείλουμε να προστατεύουμε συνολικά τη φύση και κάθε ζωντανό πλάσμα που συμβιώνει μαζί μας σε αυτόν τον πλανήτη.
