Στις 18 Ιανουαρίου 1953 εκλέγεται για πρώτη φορά μια Ελληνίδα βουλευτής. Η Ελένη Σκούρα κάνει την είσοδό της στο ελληνικό Κοινοβούλιο με το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού.
Πρώτη Ελληνίδα Βουλευτής Ελένη Σκούρα: Βιογραφικά στοιχεία
Η Ελένη Παπαχρήστου (αυτό ήταν το πατρικό της όνομα) γεννήθηκε το 1896 στον Βόλο όπου οι σχολικές της υποχρεώσεις σταμάτησαν στο γυμνάσιο. Το 1915 μεταβαίνει στην Θεσσαλονίκη όπου σπουδάζει φωνητική μουσική και το 1950 κατοχυρώνει το πτυχίο της Νομικής, έχοντας συνοδοιπόρο στη δικηγορία τον σύζυγό της, Δημήτριο Σκούρα.
Με το πέρασμα των χρόνων έγινε υπέρμαχος των κοινωφελών και πατριωτικών δράσεων, αποκτώντας το αξίωμα της Προέδρου της Στέγης της Φαλαγγίτισσας και της Φανέλας του Στρατιώτη, κατά την περίοδο του Ελληνοϊταλικού πολέμου και της κατοχής. Το καλοκαίρι του 1942, οι Γερμανοί τη συνέλαβαν και την φυλάκισαν, μαζί με τον σύζυγο και τον αδερφό της.
Η ανάμιξή της με την πολιτική ξεκινάει το 1951, όταν αναλαμβάνει το τμήμα γυναικών στο κόμμα, του οποίου ήταν μέλος, προβάλλοντας το δικαίωμα των γυναικών στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Στις 7 Δεκεμβρίου1952, ο τοπικός βουλευτής Θεσσαλονίκης, Βασίλειος Μπακονίκας, χάνει την ζωή του. Λόγω του ότι οι εκλογές της 16ης Νοεμβρίου 1952 είχαν διενεργηθεί με το πλειοψηφικό σύστημα, χρειάστηκε να γίνει αναπληρωματική εκλογή για την θέση του επιλαχόντος βουλευτή. Αυτή έγινε στις 18 Ιανουαρίου 1953 και ο Αλέξανδρος Παπάγος όρισε ως υποψήφια του κόμματός του την Ελένη Σκούρα, για την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Η βουλευτική μάχη δόθηκε τότε ανάμεσα σε τρεις αντιπάλους από διαφορετικές παρατάξεις. Νικήτρια, όμως, αναδείχθηκε η Ελένη Σκούρα, με μικρή διαφορά από τον κύριο αντίπαλό της, Ι. Πασαλίδη (ΕΔΑ), και αφήνοντας πίσω κατά πολύ την Βιργινία Ζάννα (Κέντρο). Το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού διατήρησε την έδρα στην Θεσσαλονίκη και, έτσι, η Ελληνίδα βουλευτής εντάσσεται για πρώτη φορά στο Κοινοβούλιο.
Μια από τις πρώτες δηλώσεις της ήταν: «Είμαι βαθύτατα συγκινημένη από την νίκη, που επετεύχθη ύστερα από ένα σκληρό αγώνα. Η σκέψη μου στρέφεται με μεγάλη ευγνωμοσύνη προς τον στρατάρχη Παπάγο και τους συνεργάτες του. Θα προσπαθήσω να κάνω το καλύτερο δυνατό για να φανώ αντάξια της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων μου, τους οποίους ευχαριστώ θερμά. Γνωρίζω ότι είμαι η πρώτη γυναίκα βουλευτής και αυτό μου δίνει μεγάλες ευθύνες και πολλά καθήκοντα. Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να κάνουμε υπέρ των Ελλήνων, ιδίως στον τομέα της κοινωνικής μέριμνας».
Η Ελένη Σκούρα ορκίζεται επισήμως ως η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής στις 31 Ιανουαρίου 1953 και εκφωνεί τον πρώτο κοινοβουλευτικό λόγο της. Έπειτα, από μια τριετία στα έδρανα του Κοινοβουλίου, τερματίζει τη θητεία της ως βουλευτής το 1956 και ξεκινάει κοινωνική της δράση και την υπεράσπιση του γυναικείου φύλου.
Μετά τον θάνατο του συζύγου της, αναγκάστηκε να πουλήσει τα παράσημα και τα μετάλλιά της για να εισαχθεί στο Χαρίσειο Γηροκομείο της Θεσσαλονίκης, μιας και η τιμητική σύνταξη που της είχε υποσχεθεί η Πολιτεία δεν έγινε ποτέ πράξη.
Στις 4 Φεβρουαρίου 1991, αποβιώνει από βαθύ γήρας στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης. Η Ελληνίδα βουλευτής τιμήθηκε από τον Δήμο του Βόλου με την προτομή της έξω από το Δημαρχείο το 2007.
Κοινωνικό έργο
Η Ελένη Σκούρα, ως η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής, αφιέρωσε το κοινοβουλευτικό της έργο σε κοινωνικούς σκοπούς και στην καταπολέμηση των ανισοτήτων.
Το νομοσχέδιο που πρότεινε έλυσε το πρόβλημα των χωροφυλάκων οι οποίοι έπρεπε να φτάσουν στην ηλικία των 45 για να πάρουν άδεια να παντρευτούν. Ύστερα από την υπερψήφιση του νομοσχεδίου ήταν πλέον επιτρεπτό να παντρεύονται στην ηλικία των 25.
Επιπλέον, η προάσπιση των δικαιωμάτων των μη διπλωματούχων νοσοκόμων ήταν άλλο ένα ζήτημα στο οποίο η Ελένη Σκούρα έδωσε έμφαση. Το πρόβλημα της εποχής ήταν η παραγκώνισή τους από τα δημόσια νοσοκομεία λόγω έλλειψης πτυχίων, παρόλο που οι νοσοκόμες είχαν βοηθήσει σημαντικά στην διάρκεια του πολέμου. Ενώ έγινε δεκτή η πρόταση από τον τότε Υπουργό Άμυνας, τον Κανελλόπουλο, σαν θεσμός δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Τέλος, ως η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής, η συνεισφορά της στην πολιτική και στην κοινωνία είχε μεγάλο αντίκτυπο μελλοντικά στην υπεράσπιση πολλών δικαιωμάτων των γυναικών.