Στις 31 Μαρτίου 1889, πραγματοποιείται η επίσημη παρουσίαση και τα εγκαίνια του Πύργου του Άιφελ. Το συμβολικό κτίριο του Παρισίου (και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κτίρια) αποτελεί πόλο έλξης για εκατομμύρια τουρίστες που το επισκέπτονται κάθε χρόνο και σημαντική πηγή εσόδων για την χώρα.
Ο Πύργος του Άιφελ βρίσκεται σε ένα από τα κεντρικά σημεία του Παρισίου (Πεδίο του Άρεως) και πήρε το όνομα του από τον δημιουργό του, Gustave Eiffel.
Ο Πύργος του Άιφελ και η Ιστορία
Οι τεράστιες εξελίξεις της τεχνολογίας του 19ου αιώνα επηρέασαν αρκετά τους μηχανικούς και τους ενέπνευσαν να δημιουργήσουν καινοτόμες κατασκευές. Εκείνην την περίοδο, ο Γάλλος μηχανικός Gustave Eiffel, είχε επικεντρωθεί στην κατασκευή σιδηροδρομικών γεφυρών με τόξα πάνω από βαθιά φαράγγια, ενώ παράλληλα είχε ξεκινήσει την μελέτη των μεταλλικών πύργων μεγάλου ύψους για τη στήριξη των γεφυρών.
Η ιδέα για την δημιουργία του Πύργου ήρθε μετά από την ολοκλήρωση των βάθρων της γέφυρας του Γκαράμπι, όπου οι συνεργάτες του Gustave Eiffel, Émile Nouguier και Maurice Koechlin, πρότειναν να κατασκευάσουν τον Πύργο σε ύψος 300 μέτρων.
Το πρώτο σχέδιό του παρουσιάστηκε από τον Koechlin στις 6 Ιουνίου 1884, αλλά ήταν αρκετά διαφορετικό από αυτό που είχε στο μυαλό του ο Άιφελ. Το 1886, ο Γάλλος μηχανικός παρουσίασε το τελικό σχέδιο στον υπουργό Βιομηχανίας και Εμπορίου της Γαλλίας, το οποίο εγκρίθηκε στις 12 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς.
Η σύμβαση για την κατασκευή υπογράφηκε στις 8 Ιανουαρίου 1887. Λόγω της έναρξης της Διεθνούς Έκθεσης Universelle και της εκατονταετούς επετείου για την Γαλλική Επανάσταση, το 1889 οι εργασίες για την οικοδόμηση και την παράδοση του κτιρίου έγιναν αρκετά γρήγορα. Έτσι, μετά την ολοκλήρωση των εκσκαφών για τα θεμέλια, τον Ιούνιο του 1887, ξεκίνησε η κατασκευή του μεταλλικού σκελετού του Πύργου ο οποίος ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1889.
Ο πρώτος όροφος ολοκληρώθηκε την 1η Απριλίου 1888, ο δεύτερος στις 14 Αυγούστου 1888 και ο τρίτος στις 24 Φεβρουαρίου 1889. Κατά τη διάρκεια κατασκευής του Πύργου του Άιφελ είχε λάβει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων προστατευτικών κιγκλιδωμάτων και διαχωριστικών πλεγμάτων. Στα εγκαίνιά του, τον Μάρτιο του 1889, ο Γάλλος μηχανικός ύψωσε για πρώτη φορά τη γαλλική σημαία στην κορυφή του μνημείου.
Παρόλο το επιβλητικό μέγεθός του (300 μέτρα) και την εμφάνισή του, η επίκριση από το κοινό ήταν έντονη, καθώς πολλοί είχαν την άποψη ότι ο Πύργος του Άιφελ ήταν αντιαισθητικός. Η άδεια που είχε εξασφαλίσει ο Άιφελ για να παραμείνει ο Πύργος ήταν 20 χρόνια, και προοριζόταν να διαλυθεί το 1909. Ωστόσο, εφόσον εξυπηρετούσε τους τηλεπικοινωνιακούς σκοπούς του στρατού και της κυβέρνησης, παρέμεινε στην θέση του όπου και βρίσκεται ακόμη.
Πως κατασκευάστηκε ο Πύργος του Άιφελ
Ο Πύργος του Άιφελ έχει κατασκευαστεί από σίδηρο, η μεταλλική του κατασκευή ζυγίζει 7.300 τόνους, ενώ η συνολική δομή του αγγίζει τους 10.100 τόνους. Εμπεριέχει 18.038 διαφορετικά εξαρτήματα και για την συναρμολόγησή του χρειάστηκαν 1.050.846 καρφιά. Το σχήμα του παραπέμπει σε τετραγωνική πυραμίδα και διαθέτει τρεις ορόφους. Στην προσπάθεια της οικοδόμησης του απασχολήθηκαν 300 εργάτες.
- 1ος όροφος: 57,63 μέτρα ύψος
- 2ος όροφος: 115,73 μέτρα ύψος
- 3ος όροφος: 276,13 μέτρα ύψος
Στον τελευταίο όροφο έχει τοποθετηθεί ο τρούλος, καθώς και ένας φάρος. Το συνολικό του ύψος αυξήθηκε το 1959, αγγίζοντας τα 324 μέτρα, με την προσθήκη ραδιοτηλεοπτικής κεραίας. Τέλος, η παρουσία υδραυλικών ανελκυστήρων επιτρέπουν την περιήγηση των επισκεπτών στο εσωτερικό του Πύργου.
Ο Πύργος του Άιφελ σήμερα
Στην σημερινή εποχή, ο Πύργος του Άιφελ γνωρίζει τεράστια επισκεψιμότητα, αγγίζοντας ρεκόρ τουριστών από όλον τον κόσμο το 2011, με 7 εκατομμύρια επισκέπτες. Διαθέτοντας μέχρι και σήμερα τα τρία εσωτερικά του επίπεδα, οι επισκέπτες μπορούν να τα επισκεφτούν είτε μέσω των ανελκυστήρων είτε μέσω σκάλων. Στον πρώτο όροφο φιλοξενούνται καταστήματα με σουβενίρ καθώς και ρεστοράν.
Έπειτα, στον δεύτερο όροφο υπάρχει το διάσημο εστιατόριο Le Jules Verne. Και τέλος, στον τρίτο όροφο, μπορεί κάποιος να απολαύσει τη θέα 360ο. Οι ώρες λειτουργίας του είναι σταθερές όλο τον χρόνο, εκτός του καλοκαιριού κατά τη διάρκεια του οποίου αλλάζουν ελάχιστα.
Αν δεν τον έχετε επισκεφτεί ακόμη, μήπως ήρθε η ώρα για ένα ταξιδάκι;
