Ώρα για ένα μικρό κουίζ: Τι είναι αυτό που θυμάσαι πιο χαρακτηριστικά από το “σωτήριον έτος” 2004; Μην είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες; Μην είναι η Eurovision; Μην είναι το Euro 2004; Μην αγχώνεσαι, όλες οι απαντήσεις είναι σωστές. Σήμερα όμως θα σου πω φίλε\η αναγνώστη\τρια τι θυμάμαι εγώ σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Να το το πειρατικό!!!
Πολύ σωστά κατάλαβες. Σου γράφω για την φωνή που συνόδευσε την κατάκτηση του Euro 2004 και χαράχτηκε ανεξίτηλα στην μνήμη μας. Την φωνή του Γιώργου Χελάκη. Την φωνή αυτή που έντυσε την πρώτη και μοναδική – μέχρι στιγμής – κατάκτηση πανευρωπαϊκού τροπαίου στο ποδόσφαιρο, από ελληνική ομάδα.
Γιατί αναπόσπαστο κομμάτι του αθλητισμού, δεν είναι μόνο οι παίκτες, αλλά και οι άνθρωποι που φέρνουν τα κατορθώματά τους κοντά μας από οποιοδήποτε πόστο!
Euro 2004 
Από την πρώτη μετάδοση, στην πρεμιέρα του τουρνουά με αντίπαλο την οικοδέσποινα Πορτογαλία, ο Χελάκης έδωσε το στίγμα του και σε αυτούς που δεν τον είχαν ξανακούσει να μεταδίδει. Παππούδες, γιαγιάδες, γυναίκες, άντρες και παιδιά, σε όλων τα αυτιά αντηχούσε η φωνή του!
Παθιασμένος μέχρι βραχνιάσματος, μέγας γνώστης του αντικειμένου και απόλυτα μεροληπτικός υπέρ της Εθνικής μας, παρουσίασε μια μετάδοση που ήρθε κι έδεσε γάντι με το θαύμα που συντελέστηκε στα γήπεδα της Πορτογαλίας. Όπως ο Φίλιππος Συρίγος έντυσε με την φωνή του το θαύμα του Eurobasket του 1987, έτσι και ο Χελάκης – μέσω ραδιοφώνου – έκανε το ίδιο με το Euro 2004.
Έχοντας μια – ανεξήγητη, λόγω προγενέστερης εικόνας της ομάδας – αισιοδοξία στην μετάδοση του, μας πήρε από το χέρι και μας οδήγησε μέχρι τον τελικό στο γήπεδο Ντα Λουζ. Κάθε αγώνας που πέρναγε, μας έκανε και πιο αισιόδοξους και μας ανάγκαζε να κλείνουμε τον ήχο της τηλεόρασης, απλά και μόνο για να τον απολαύσουμε από το ραδιόφωνο.
Από το πρώτο γκολ του “τυπάρα” Γιώργου Καραγκούνη, μας έκανε μύστες του περίφημου “πειρατικού”. Λέξη που χρησιμοποίησε για να χαρακτηρίσει την Εθνική μας ομάδα και που πέρασε στην σφαίρα του μυθικού, μέχρι τις μέρες μας. Ποιος δεν άκουσε τραγούδια για το Euro 2004 με αμέτρητες παραλλαγές που το σταθερό κοινό που είχαν ήταν το “Να το το πειρατικό!”;
Με την φράση “σκίζει τους Γάλλους σαν σαρδέλες” στο γκολ του Άγγελου Χαριστέα, εναντίον της εθνικής ομάδας της Γαλλίας, μας έκανε να πιστέψουμε ότι στο υπέροχο αυτό ταξίδι της εθνικής Ελλάδας, δεν πρέπει να φοβόμαστε κανέναν αντίπαλο.
Με την προφητική φράση “γκολ και φύγαμε για τελικό” στο κόρνερ που εκτέλεσε ο Βασίλης Τσιάρτας και σκόραρε ο Τραϊανός Δέλλας, στον ημιτελικό με την Τσεχία, μας έκανε να υποψιαστούμε ότι “θα το σηκώσουμε το τιμημένο”
Και μετά ήρθε ο τελικός… Και το γκολ του Χαριστέα μετά από κόρνερ του Μπασινά… Και η ανείπωτη χαρά που μας πλημμύρισε μπορούσε να αποτυπωθεί μόνο με μια φράση “στο Ντα Λουζ, την πρωτεύουσα της Ελλάδας στην Λισαβώνα”. Και την είπε με όση φωνή του είχε απομείνει. Και μας απογείωσε. Και μας έβγαλε στους δρόμους να πανηγυρίσουμε αγκαλιασμένοι και μονιασμένοι.
Όλο αυτό το πάθος του Γιώργου Χελάκη για το ποδόσφαιρο και γενικότερα για τον αθλητισμό που τόσο βαθειά μας χαράχτηκε κατά το Euro 2004, ξεκίνησε από μικρή ηλικία και διατηρείται αναλλοίωτο μέχρι σήμερα. Αγνό και ανόθευτο, τον έσπρωξε να ασχοληθεί με την αθλητικογραφία και να είναι από τους ανθρώπους που εμπνεύστηκαν, δημιούργησαν και εκτόξευσαν τον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΠΟΡ FM 94,6.
Γεννημένος στις 11 Ιουλίου 1964 στο χωριό Σελιάνα της Αιγιαλείας, υπήρξε βασικός χρηματοδότης και πρόεδρος του Παναιγιάλειου, της ποδοσφαιρικής ομάδας της Αιγιαλείας, στα τέλη της δεκαετίας του 2000.
Σε ευχαριστούμε Γιώργο Χελάκη για τις υπέροχες, γεμάτες ψυχή και πάθος μεταδόσεις σου. Συνέχισε να μας χαρίζεις λίγη από την μαγική χρυσόσκονη, που απλόχερα μοιράζεις κάθε φορά που πιάνεις μικρόφωνο στα χέρια σου. Εμείς θα είμαστε πάντα εκεί, στην άλλη άκρη των ερτζιανών, πιστοί οπαδοί της φωνής σου.
